De chemokuren hebben hun goede kanten, maar ze hebben ook nare bijwerkingen. Floor is een paar dagen erg misselijk geweest, maar dat is nu gelukkig een stuk minder. Ze heeft wel steeds pijn. In haar schouders, haar nek, haar heupen. Volgens de arts kan dat heel goed te maken hebben met de werking van de chemo. Die levert immers een hevige strijd met de kanker. En dat kun je voelen. We hopen van harte dat de chemo terrein wint!
Een andere nare bijwerking, die nu gelukkig nog niet zichtbaar is, is dat Floor haar prachtige prinsessenhaartjes gaat verliezen. Ingrid heeft Floor daar op voorbereid door het boekje Chemo-Kasper voorgelezen. Daarin trekt Chemo-Kasper samen met zijn vriendjes chemomannetjes ten strijde tegen de slechte cellen. Maar… De chemomannetjes hebben heel slechte ogen. Daarom zien ze het verschil niet tussen goede cellen en slechte cellen. Met als gevolg dat je je haren kwijtraakt. “Dat wil ik niet”, was de logische reactie van Floor. Nee, wij ook niet. Maar ja, het is niet anders.

Oma Gerda heeft alvast een muts voor Floor gemaakt. Dat had Jurre aan haar gevraagd. Natuurlijk in de favoriete kleuren van Floor: roze en paars.

Omdat Floor nu haar mooie haartjes nog heeft, mag Pip de muts op.

Binnenkort zullen we alvast haar haartjes laten knippen. Dan kunnen zelf een mooie vlecht bewaren en is het niet zo confronterend als het haar begint uit te vallen. Dan hebben we niet ineens plukken heel lang haar in onze handen.

We hopen nog steeds dat Floor snel naar huis mag. We mogen een bed lenen (wel vier, maar een is genoeg) dat we in de woonkamer zetten, zodat ze lekker kan uitrusten en toch bij ons zijn. Een mooi kussen voor op het bed heeft ze al. Dat kwam vandaag met de post. De kinderen van Ingrids klas hebben allemaal een lapje gemaakt, haar collega maakte er een mooi kussen van.

Wanneer Floor naar huis mag weten we nog niet. Zolang ze afhankelijk is van pijnstilling via het infuus mag ze nog niet naar huis en willen we dat ook niet. Het zou fijn zijn als ze met kerst en oud en nieuw thuis is, maar stiekem houd ik er rekening mee dat we de kerstdagen hier in het Prinses Maxima Centrum doorbrengen. Misschien wel om mezelf te beschermen tegen een tegenvaller.
Het zou wel heel goed zijn voor Floor als ze even naar huis kon. Lekker in haar eigen omgeving in de nabijheid van broers en zus. Dat dat belangrijk is bleek vandaag. Ze was sowieso als een stuk wakkerder dan de afgelopen week, maar toen Marije binnenkwam leefde ze helemaal op. Wij mochten niet voorlezen, zelfs filmpjes kijken wilde ze niet meer. Maar haar grote zus hoefde geen enkele moeite doen doen om een boekje voor te lezen en nadat Marije haar dat vroeg, heeft ze heel veel filmpjes gekeken. Floor lijkt dus weer wat opgeknapt. Fijn om te zien.

Standaard